Keşke
kar yağarken bütün kötülükler buz tutsa
hiç çözülmese...

yokuşlarla eksiliyor nefesim
kâh dünya dan kaçıyorum
kâh dünyaya...

“ Allah büyüktür ” teslimiyeti;
raflardaki psikiyatri ilâçlarını tahtından edebilirdi.
Yeterince teslim olabilseydik eğer…

Sadinin dediği gibi, insan üç beş damla kan ve binbir endişedir

tekrar için yazıyorum

ALLAHIM cennet vatanımızı iç ve dış düşmanlardan muhafaza eyle onlara fırsat verme iyiliğe ruhsatı kalmamışları KAHHAR isminle kahret senin herşeye gücün yeter
bizleride gününü haftasını ayını yılını hatta ömrünü karlı geçiren
iyilikleri kötülüklerinden hayırları şerlerinden sevaplarıda günahlarından fazla olan mizanda da ağır gelen kullarından eyle
iyi iyilik ve iyilerle muhatap eyle kötülerden muhafaza eyle amin

Bir dine tartışa tartışa ancak taklidi olarak geçiş oluşur ancak günümüzdeki taklid kavramı ile bu gerçekleşmiş olur. Oysa ki, asılda taklid ve takhik birdir. Taklidi ritüel ve davranışlar tahkiki imana geçiş için kullanıldığı zaman niyet faktörü ile tahkiki imana geçilir ve bu olgunun fiile dönüşünün geçirmiş olduğu sürecin toplamına Allah'ı bilme oranındaki nasibi denilir. Ayrıca gerçekten doğmayı reddetmiş kişi mümin olur. Yoktur ilah'ı gerçek manası ile belirten, Allah'tan başka kısmına koşa koşa geçer. Dini anadan babadan bedavaya alan ise doğmayı reddedemediği için ona inanmaya çabalar nakıs bir durum oluşur ve neticesinde biz buna asrın hastalığı diyoruz. Asrın hastalıklarının cevabı bazı Alim kişilerin kalblerinde cevab bulur. Cevapları tefekkür ile sistemleştirerek insanların Hakikat deryasına dalmalarını sağlarlar. Bunu bizzat Bediüzzaman belirtiyor. Ben uydurmuyorum. Günümüzdeki bazı gruplardaki gibi zahiri olarak tecrübi bilimler ile kanıtlamaya uğraşmıyor Bediüzzaman Hazretleri. Aynı zamanda Gazzali de sufi yolundan kurtuluşa erdiğini belirtiyor. İşte asrın hastalığının tedavisini yaptıkları fiiler ile belli etmişler. Bektaşilik geleneğinin her yerde canlandırılması gerekiyor. Şeriat gelenekte kural olur, bir topluluk yönetilir. Şeriat zemin olur, aşka gidilir. Din de iman da bundan ibaret kardeşim. İbn Arabi'den biliyoruz ki, bu dünyada O'nu bilemeyen ahirette de bilemeyecek. Sonsuza kadar bilemiyecek. Bunu duyan imamsa halkı bırakır, bunu duyan her ne yaşta olursa olsun yönelir. İşte sistematiği anlatmadığın zaman hukuk dini oluşturursun. Emir komuta ile hiçbir şey olmaz. Ya dini yaşarsın ya yaşamazsın olay bundan ibaret. Mürşidi kamilin elinden tutmalı. Yaşayan var mıdır bilemem ama biliyoruz ki; İbn Arabi ve Mevlana gibi zatlardan süt emmiş olan Marifet deryasına daldı tabiki iyi bir niyet ile. Yoksa bin mürşid gelse bir şey olmaz. İbn Arabi'yi nerelere çektiler yazıklar olsun! İbn Arabi belirtir ki, üzerinde Şeriat'ın ahkamı yoksa ona itibar edilmez. Bu muteşem zat, sen ona uyarsın da nasıl yardım etmez. Yok şirkmiş yok şuymuş. Sevmek ile kulluk etmek arasında epey bir fark var. Vesvesesini almış olan buraya geliyor. Yok Kuran müslümanıymış, yok hakkında delil olmayan her şeyin aleyhindeymiş. Nefs delili yok ediyor ama bir kulup uydurmuş inanıyor geçiniz bunları. Hazreti Mevlana ne güzel ölçü vermiş. Şu kadar ibadet ediyorum deme, neticesini göster. Doğmatik bir din yaşamak, evlenmek, çocuk yapmak, çalışmak, emekli olmak ve toplum tarafından empoze edilmek için değil Hakk'ı bilmek için geldik. Sadece din bedava değil ki. Anadan, babadan, atadan alınan kısacası aşka set çeken her şeyi reddetmek lazım. O zaman kalır seni yaradan. Zaten aşk da O'na gidesin diye bir lütuf. Yoksa özenilecek bir şey değil.