Bir gün avlanmaya çıkıp giderlerken hizmetkarları da padişahın yanında idiler. Padişah uzaktan görünen karlı bir dağa baktı. O hizmetkar hemen uğurlu atını sürüp ileri koştu. Orada bulunanlar onun ileri atılmasının sebebini tahmin edemeyip şaşırdılar ve niye gittiğini bilemediler. Kısa bir süre sonra elinde bir miktar kar olduğu halde hızlıca geldi. Padişah hizmetkara dedi ki:
“Benim kar istediğimi nasıl bildin?”
Hizmetkar dedi ki:
“Kardan yana bakan sultanı gördüm, onun için kar getirmeye gittim. Çünkü padişahlar bir şeye kasıtsız ve sebepsiz bakmazlar. Onlardan anlamsız bir iş aşikar olmaz. “
Padişah da hizmetkarlarıyla maiyet halkına dedi ki:
“Her birinizin bir işi vardır. Onun işi ise benim bakışlarımı gözetmesi ve hallerimi denetlemesidir. Benim ona iltifatımın artmasının ve yönelmesinin sebebi budur.”
Yüce Allahın sevgisini yüreğinde taşıyanlar, hep onun razı olduğu, sevdiği şeylerin peşine düşerler...
Yalnızlık,esaret ve sevgilinin hasreti,
Yalnızlığın ve esaretin çaresi var,
Ama sevgilinin hasreti,
Sevgilinin hasreti..