Yanılma üzüntüsünden kurtulmanın, zamanın ve mekânın zincirinden kopmanın, seninle benim kaynaşmamızın sevinci, senin ve benim ilahi sevincimiz! Ölüm gecesini aşkla geçirenlere, bu tatlı gizi çözenlere gün ışığı yalnızca özlem duyurur; sonsuz, gerçek, ilahi geceye kavuşma özlemi.
Gel aşk gecesi, bize özlediğimiz, beklediğimiz unutuşu ver; bizi sevincinle sar, bu yalanlar dünyasından, ayrılıktan kurtar! Bak son ışık söndü! Dünyadan kurtularak acının sonsuzluğu üzerine gerilen o ilahi alaca karanlıkta düşünce ve çekingenlik yiter, yalanlar biter; gözlerim sevinç içinde kapanır ve oluşun mucizesi başlar. İşte bu andan sonra, dünya benim!
..."
Thomas Mann - Alacakaranlıkta - Alacakaranlıkta - Kent@ Yayınları - Sayfa: 39-40