112/1. De ki: "O, Allah'tır, bir tektir."
112/2. "Allah Samed'dir. (Her şey O'na muhtaçtır, o, hiçbir şeye muhtaç değildir.)"
112/3. Ondan çocuk olmamıştır (Kimsenin babası değildir). Kendisi de doğmamıştır (kimsenin çocuğu değildir)."
112/4. "Hiçbir şey O'na denk ve benzer değildir."
Allah’ın kulu Muhammed’e söylemesini istediği, söyle diyerek söze başladığı ilk surelerdendir İhlas suresi. Allah’ın birliğinin muhataplarına vurgulanması istenmektedir. Kuran bütünlüğünde gördüğümüz kadarıyla; yoktan var eden bir varlık olarak Allah’ın birliğine gerçekten iman, insanların davranışlarında sorumlu oldukları yegane mercii olarak Allah’ı birlemeleriyle mümkündür. Bu anlamda hiçbir varlık O’nun eşi ve benzeri değildir. Her şeyin kendisine muhtaç olduğu yegane güç kaynağı olarak eşsiz ve benzersizdir. İnsanoğlu Allah’ın dışında veya yanında, yapıp etmelerinden sorumlu olduğu başka hiçbir gücü tanımamakla yükümlüdür.
***
114/1-6 De ki: "Cinlerden ve insanlardan; insanların kalplerine vesvese veren sinsi vesvesecinin kötülüğünden, insanların Rabbine, insanların Melik'ine, insanların İlah'ına sığınırım."
Ve bir sure daha. Bütün davranışlarında sorumlu olduğu ve dikkate aldığı yegane merci olarak Allah’ı tanıyan ve O’ndan başkasını tanımamakla O’nu birleyen insanın sıkıntı anında sığınacağı yegane merciin de Allah olduğunu söylemesi istenmektedir Allah Resulünden...
***
113/1-5 De ki: "Yarattığı şeylerin kötülüğünden, karanlığı çöktüğü zaman gecenin kötülüğünden, düğümlere üfleyenlerin kötülüğünden, haset ettiği zaman hasetçinin kötülüğünden, sabah aydınlığının Rabbine sığınırım."
Davranışlarında Allah’tan başkasına hesap vermemesi gerektiğine iman etmiş, tüm yapıp etmelerinde sadece Allah’a karşı sorumlu olduğunun bilinciyle kuşanmış bir müminin, çevresini saran ve kendine kul ve köle etmek isteyen her türlü kötülük merciinin şerrinden de, sığınılacak yegane varlığın yine Allah olduğunu haykırması istenmektedir...