Tartıyorum kısık, inceleyen gözlerle
Benimki kadar ağır mı
Yoksa daha mı hafif diye.
Uzun süredir mi katlanıyorlar acaba
Yoksa yeni mi başladı?
Benimkinin tarihini veremem
Sanırım çok eski bir sızı
Yaşamak zor mu geliyor onlara·
Uğraşmaları gerekli mi
Seçme şansları olsa
Ölmeyi yeğlemezler mi?
Çoktandır sabreden kimilerinin
Fark ediyorum sonunda tekrar gülümsediğini
O ışık taklidinin
Yakıtı öyle az ki
Yıllar birikse
Geçse binlercesi böyle uzun bir süre
Eski yaralara
Merhem olur mu acaba?
Yoksa sürdürürler mi acı çekmeyi
Asırlar boyunca
Daha büyük bir acıyla aydınlanarak
Aşkın zıttını yaşayarak?
Kederlilerin sayısı çok dediler
Sebepleri çeşitli ve bir defa gelir sadece biri Ölüm
Ve yalnızca gözleri çiviler./Emily Dickinson