Hasan ve Hüseyin oynamaktaydılar.
Peygamberimiz(s.a.v.)de katıldı torunlarının oyununa...
Küçük çocukların oyunlarına katılırdı sık sık...
Torunlar kovalamaca oynuyorlardı.
O günkü oyunda Peygamberimiz bir tarafı tutuyordu.Hz.Hasan'a yakınlık gösteriyordu.
OnuHüseyin'i yakalamaya teşvik ediyordu.Peygamberimizin her zamanki halinden farklı bir tutumdu bu...Oyunu izlemekte olana baba Hz.Ali'nin gözünden kaçmadı bu durum...
Küçük oğlunu yalnız hissetti.
Niçin dede büyük oğlu Hasana'ı tutmaktaydı?
Sormadan edemedi.
"Ey Allah'ın Resulü!" dedi."Niçin Hasan'ı tutuyordun?Halbuki Hüseyin daha küçüktür?"
Peyganberimizbu davranışının nedenini anlamayan babayıverdiği inanılmaz güzellikteki cevabıyla rahatlattı.
"Hüseyin' de Cebrail tutuyor!"
Çocukların oyunlarına katılmakta nasıl bir güzellik var kiAllah'ın rahmet nazarını kendine çekiyor.
Allah öyle bir rahmet nazarıyla ve hoşnutlukla bakıyor kio oyunda Allah'ın Resulü ve Cebrailçocukların kovalamaca heyecanında yer alıyor ve onlara eşlik ediyorlar...
Allah'ın çocukları sevme ve değer verme derecesine bakın kiHabibini ve en büyük meleğini onlara oyun arkadaşı ediyor.
Evet şu gerçek ki;çocukların oyunlarına melekler katılıyor.Bize de o daireye girebilmek içinçocuklarla oynamak kalıyor...
Bir geceliğine değiş tokuş etseydik yüreğimizi,
Taşıyabilir miydin acaba bendeki seni!..