Merhaba öncelikle ben 19 yaşında genç bir kardeşinizim zamanında yanlışlarım oldu zinaya bulaşmadım fakat sevgilim oldu çok sevdim sonunda hep terkedilen oldum.. Psikolojimde çok düzgün değil kişilik bozukluğu tanım var şöyle ki bir gün dine çok bağlanıp bir gün uzaklaşıyorum. Bir gün namaz kılıp ertesi gün kılmıyorum ruh halim sürekli değişiyorum.. Hayatımda beni seven önemseyen pek kimse yok çok acı ama sanırım insanlara bağımlıyım biri beni severse mutlu olup sevmeyince intihara düşünecek hatta deneyecek kadar kötü olabiliyorum.. İçimde hiç yaşama hevesi yok hiçbir şeyden zevk almıyorum ve hiçbir şey yapmak istemiyorum açıkçası ne yapacağıma dair bir fikrim de yok.. Sadece erkenden ölmek için dua ediyorum. Evlilik sevmek, sevilmek kader midir? Herkesin hayatında onu sevecek biri olur mu? Öyleyse bekar ölenler neden bekar olarak ölür onlar sevilmeyi haketmemiş midir?

Merhaba.

Dinimizde flört sevgili vs. haramdır, haram olan bir şeyin insanı fayda vermesi imkansızdır, sonu hep hüsrandır.
Bağımlılık tek taraflı olur sen birine bağlandıkça o senden uzaklaşacaktır yani ne kadar bağımlı olursam karşımdakide bana o kadar bağımlı olur diye bir şey yok insanlarla ilişkinde orta halli olman gerekir, güzel olan bağ kurabilmektir bağımlı olmak değil.
Mutluluğu haramda arama helal dairede keyfe kafi.
Helali haramı bilen sana doğruyu, hayatın güzelliğini gösterecek, bu hayatta yapmamız gereken şeyleri anlatacak, sana rehber olacak birini bul onu dinle onunla dertleş, ölmek istiyorum falan böyle şeyleri kafandan çıkar hayat çok güzel, Allah seni kendine kul olarak layık görüp yaratmışken senin böyle düşünmez olmaz o kulluğun bilincine varmaya çalış.
Kitap okumaktan başlayabilirsin mesela.