HER GÜNE BİR HADİS

[Nazlıcan]

قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: ثَلَاثٌ مَنْ كُنَّ فِيهِ وَجَدَ حَلَاوَةَ الْإِيمَانِ أَنْ يَكُونَ اللهُ وَرَسُولُهُ أَحَبَّ إِلَيْهِ مِمَّا سِوَاهُمَا وَأَنْ يُحِبَّ الْمَرْءَ لَا يُحِبُّهُ إِلَّا لِلهِ وَأَنْ يَكْرَهَ أَنْ يَعُودَ فِي الْكُفْرِ كَمَا يَكْرَهُ أَنْ يُقْذَفَ فِي النَّارِ. (ق)

Peygamber Efendimiz (sallallâhü aleyhi ve sellem) buyurdular: “Şu üç şey kendisinde bulunan kimse (kalbinde) îmânın lezzetini bulur: Allah ve Resûl’ünü her şeyden daha çok sevmek, sevdiğini ancak Allah için sevmek ve küfre dönmeyi ateşe atılmak gibi çirkin görmek.”

(Hadîs-i Şerîf, Müttefekun aleyh)

*

[Nazlıcan]

قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: فَاطِمَةُ سَيِّدَةُ نِسَاءِ أَهْلِ الْجَنَّةِ .... (حم)

Peygamber Efendimiz Muhammed Mustafa (sallallâhü aleyhi ve sellem) buyurdular:
“(Kızım) Fâtıma cennet kadınlarının efendisidir.” (Hadîs-i Şerîf, Müsned-i Ahmed bin Hanbel)

*

[Nazlıcan]

قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: كُلُّ الْمُسْلِمِ عَلَى الْمُسْلِمِ حَرَامٌ مَالُهُ وَعِرْضُهُ وَدَمُهُ حَسْبُ امْرِئٍ مِنَ الشَّرِّ أَنْ يَحْقِرَ أَخَاهُ الْمُسْلِمَ. (د)

Peygamber Efendimiz (sallallâhü aleyhi ve sellem) buyurdular: “Bir Müslümanın diğer Müslümana malı, ırzı (namusu) ve kanı haramdır. Kişinin Müslüman kardeşini hakîr görmesi, şer (kötülük) olarak ona yeter.”

(Hadîs-i Şerîf, Sünen-i Ebû Dâvûd)

*

[Nazlıcan]

قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: إِنَّ رُوحَ الْقُدُسِ جِبْرِيلَ عَلَيْهِ السَّلَامُ أَخْبَرَنِي آنِفًا : إِنَّ خَيْرَ أُمَّتِكَ بَعْدَكَ أَبُو بَكْرٍ اَلصِّدِّيقُ. (طس)

Peygamber Efendimiz (sallallâhü aleyhi ve sellem) buyurdular: “Rûhu’l-Kudüs Cebrâîl Aleyhisselam az önce bana şöyle haber verdi: ‘Senden sonra ümmetinin en hayırlısı Ebû Bekr-i Sıddîk’tır.”

(Hadîs-i Şerîf, Taberânî, el-Mu’cemu’l-Evsat)

[Nazlıcan]

قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: إِنَّ الْعَبْدَ إِذَا صَلَّى فِي الْعَلَانِيَةِ فَأَحْسَنَ وَصَلَّى فِي السِّرِّ فَأَحْسَنَ قَالَ اللهُ عَزَّ وَجَلَّ هٰذَا عَبْدِي حَقًّا. (هـ)

Peygamber Efendimiz (sallallâhü aleyhi ve sellem) buyurdular: “Muhakkak bir kul namazını insanların gördüğü yerde de görmediği yerde de (ihlâsla ve ta’dîl-i erkâna riâyet ederek) güzelce kılarsa Allah azze ve celle şöyle buyurur: ‘İşte bu, benim hakîkî kulumdur.”

(Hadîs-i Şerîf, Sünen-i İbn-i Mâce)

*

[Nazlıcan]

قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: لَنْ يُدْخِلَ أَحَدًا عَمَلُهُ الْجَنَّةَ قَالُوا وَلَا أَنْتَ يَا رَسُولَ اللهِ قَالَ لَا وَلَا أَنَا إِلَّا أَنْ يَتَغَمَّدَنِيَ اللهُ بِفَضْلٍ وَرَحْمَةٍ. (ق)

Resûlullah (sallallâhü aleyhi ve sellem) “Hiçbir kişiyi ameli cennete girdirmez.” buyurdular.
“Yâ Resûlallâh! Sizi de mi?” dediler. ‘Evet, Allâh’ın fazlı ve rahmeti bürümedikçe yalnız ibâdetim beni de cennete girdirmez.” buyurdular.

(Hadîs-i Şerîf, Müttefekun aleyh)

*

[Nazlıcan]

قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: قَالَ اللهُ عَزَّ وَجَلَّ اَلْمُتَحَابُّونَ فِي جَلَالِي لَهُمْ مَنَابِرُ مِنْ نُورٍ يَغْبِطُهُمُ النَّبِيُّونَ وَالشُّهَدَاءُ. (ت)

Peygamber Efendimiz (sallallâhü aleyhi ve sellem) buyurdular:
“Allâhü Teâlâ şöyle buyurdu: ‘Benim rızam için birbirini sevenlere (kıyâmet gününde) nurdan minberler vardır ki peygamberler ve şehitler onlara gıbta ederler.”

(Hadîs-i Kudsî, Sünen-i Tirmizî)

*

[Nazlıcan]

قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: كَفَى بِالْمَرْءِ كَذِبًا أَنْ يُحَدِّثَ بِكُلِّ مَا سَمِعَ. (م)

Peygamber Efendimiz Muhammed Mustafa (sallallâhü aleyhi ve sellem) buyurdular: “Duyduğu her şeyi söylemesi, kişiye yalan olarak yeter.”

(Hadîs-i Şerîf, Sahîh-i Müslim)

*

[Nazlıcan]

قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: اَلشِّتَاءُ رَبِيعُ الْمُؤْمِنِ قَصُرَ نَهَارُهُ فَصَامَ وَطَالَ لَيْلُهُ فَقَامَ. (هب)

Peygamber Efendimiz Muhammed Mustafa (sallallâhü aleyhi ve sellem) buyurdular: “Kış müminin baharıdır.
Gündüzleri kısa olur oruç tutar, geceleri uzun olur (teheccüd ve zikirle) ihya eder.”

(Hadîs-i Şerîf, Beyhakî, Şuabü’l-Îmân)

*

[Nazlıcan]

قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: إِذَا أَرَدْتَ أَمْرًا فَتَدَبَّرْ عَاقِبَتَهُ فَإِنْ كَانَ خَيْرًا فَأَمْضِهِ وَإِنْ كَانَ شَرًّا فَانْتَهِ. (فيض)

Peygamber Efendimiz (sallallâhü aleyhi ve sellem) buyurdular:
“Bir iş yapacağın zaman (istişâre ve istihâre yaparak) âkıbetini iyi düşün. Hayırlı (meşrû ve faydalı) ise yap, şer ise terk et.” (Hadîs-i Şerîf, Feyzu’l-Kadîr)

*